DE STIJL VAN DE JAREN 70 - Individualistisch postmodernisme
Het is gemakkelijk om de jaren zeventig af te doen als "het decennium dat de smaak vergat". Maar het is ook een fout om de bijdragen ervan aan de architectuur, het meubeldesign en de binnenhuisarchitectuur over het hoofd te zien.
De overgang van de jaren zeventig
Het is gemakkelijk om de jaren zeventig te zien als "het decennium dat de smaak vergat". Het was de overgangsperiode tussen moderniteit halverwege de vorige eeuw en postmodernisme. Strakke lijnen en zachte rondingen, met een neutraal kleurenpalet in het ontwerp, evenals de minimalistische benadering van het modernisme in de architectuur, met een koude façade en een strak interieur, werden uiteindelijk verworpen. In de jaren '70 verschoof het design naar iets authentiekers, persoonlijkers, rommeligers, met karakter, organische vormen en retro-inspiratie. De stijl van de jaren '70, die zich op de grens van twee tijdperken bevindt, volgt niet langer het momentum van de jaren '60 met zijn futuristische vooruitzichten, maar heeft ook niet de tijd gehad om te rijpen tot een vastomlijnd geheel van kenmerken. Het heeft echter nog niet de tijd gehad om te rijpen en goed gedefinieerde kenmerken te verwerven. Het is ook een vergissing om de bijdragen ervan aan de architectuur, de meubelontwerpen en de binnenhuisarchitectuur te verwaarlozen.
De jaren zeventig markeerden het begin van het post-modernisme.
Interieur van het Arthur Elrod Huis in Palm Spring
“De huizen zijn ontworpen als organismen die geïntegreerd zijn in hun omgeving - ze leven, ademen en veranderen samen.”
Judith Miller, meubels.
De sociale context
Vele aanleidingen in sociale en politieke bewegingen leidden tot veranderingen in stijl en design, in mode en architectuur. De jaren zeventig werden gekenmerkt door de opkomst van cynisme en individualisme, evenredig met de stijging van de rentevoeten en de inflatie, die een ongekende werkloosheid veroorzaakte. In 1973 legden landen in het Midden-Oosten, als reactie op westerse steun aan Israël, sancties op en werden de olieleveranties afgesneden, waardoor een wereldwijde energiecrisis ontstond. Het consumentenvertrouwen stortte in en tegen 1975 dreigde een wereldwijde economische recessie. Naast deze deprimerende vooruitzichten werd door wetenschappers melding gemaakt van de opwarming van de aarde en andere milieuschade.
De mengeling van vele texturen en materialen is een kenmerk van de jaren 1970.
In deze wereld
Creëer een leuke, gedurfde en intrigerende leefruimte met een overvloedig scala aan kleuren, texturen en materialen.
De kleurrijke jaren 70 - Stylingschema
DE STIJL VAN DE JAREN 70 - Individualistisch postmodernisme - 23-Sep-2021
Het tijdperk van tegenspraak
Dit decennium is een studie van tegenstellingen: soberheid en decadentie, saaie aardetinten en schreeuwerige kleuren, natuurminnende hippies en hightech futurisme. De twee hoofdstromen bestonden in harmonie en spanning naast elkaar. De eerste werd algemeen aangeduid als "anti-design", waarbij ontwerpers hun creaties tot het uiterste dreven om uitdrukking te geven aan hun frustratie over de maatschappij en zich afkeerden van het streven naar verfijning en perfectionisme van het modernisme. Zij proberen de consument aan te spreken door felle, schreeuwerige kleuren en cartooneske vormen te gebruiken.
De andere was "High Tech", genoemd naar een boek met dezelfde naam van Joan Kron en Suzanne Slesin. Het was een terugkeer naar de strikte en rationele principes van het vroege modernisme, ingegeven door budgettaire beperkingen in de meubelindustrie. De ontwerpers voerden ook aan dat hun zoektocht naar tijdloze en duurzame ontwerpen de wegwerpcultuur zou tegengaan die de planeet vernietigt.
De "high tech"-stijl van de jaren zeventig had niets te maken met computers, maar veeleer met constructie en techniek. De ontwikkeling ervan was gedeeltelijk een reactie op de vraag van fabrikanten naar een skeletstijl die minder materiaal nodig had en gemakkelijk in massa kon worden geproduceerd. De Zwitserse architect Mario Botta (een ex-werknemer van Le Corbusier) begon meubelen te vervaardigen van geperforeerde staalplaat die eruitzagen als machineonderdelen, terwijl in Groot-Brittannië Rodney Kinsman werkte aan een reeks gestroomlijnde en beknopte ontwerpen, eveneens van metaal.
Handgemaakte stijl
De ambachtelijke revival beweging botst met de high-tech stijl. In Groot-Brittannië opende John Makepeace in 1977 zijn werkplaatsen in Parnham House, Dorset, en creëerde er zorgvuldig vervaardigde, vaak sterk versierde voorwerpen, die voor aanzienlijke bedragen werden verkocht. Makepeace's Shiver-stoel van ebbenhout en nikkel (1978) is representatief voor zijn ontwerpfilosofie: hij is gemaakt van 2000 afzonderlijke stukken ebbenhout.
Anderzijds werd de stijl van dit decennium grotendeels beïnvloed door de back-to-nature-beweging, die voortkwam uit zowel de afwijzing van consumentisme en materialisme door de hippies als een opleving van het milieubewustzijn na de oliecrisis van 1973.
Elementen van stijl
- Asymmetrie
- Plastic laminaten
- Kralen
- Recycling
- Kredietfaciliteit
- Handwerk
- Humor
- Het oog van een tekenaar
- Wielen
Kenmerken
- Gewaagde en "explosieve" kleuren.
- Transparante materialen (glas of kunststof)
- Metaal (chroom, gepolijst staal)
- Scandinavisch teak- en grenen meubilair
- Leuke en asymmetrische patronen
- Dikke, dikke herenmeubels
- De heropleving van de ambachten en het paardrijden (macramé, touwkunst, geborduurde wandkleden, afghans).
- Nieuwe energie-efficiënte technologieën
De jaren zeventig waren inderdaad een interessante fase van culturele en sociale impact, toen ontwerpers hun weg probeerden te vinden om hun stempel te drukken. Zij vertegenwoordigen een reactie tegen het gezuiverde modernisme van het midden van de eeuw, ten gunste van "speelse verfraaiing en radicale experimenten met de vorm". Persoonlijke expressie en individualiteit waren de kenmerken van die tijd.